Ací que i a un bòsc,
Que i pèishen las aulhas ;
Aciu, que i a un bòsc,
Que i anaram tantòst.
Au bòsc que i a ua hont,
Qu’apèran Hont-Hadeta ;
Au bòsc que i a ua hont,
Veiràs com i hè bon.
Ua hada, bèth temps a,
De tant qu’èra beròja,
Ua hada, bèth temps a,
S’i voloc miralhar.
Tant, tant se miralhèc
Dens l’aiga capbaishada,
Tant, tant se miralhèc
La prauba que’s neguèc !
E la hont, per amor,
Que cambièc la hada ;
E la hont, per amor,
La cambièc en flor.
Dempús còsta au canèr,
Arrosat per l’aigueta ;
Dempús còsta au canèr,
Que floreish un rosèr.