Quan lo pavon e hè la gòda
En esbarjar la co’ tota uelhs en arròda
E plumet aquilhat sus un petit cervèth,
Que disen tots : « Mon Diu, lo pavon com es bèth ! »
Mes, autanlèu qui lo pavon e canta
Dab la votz cridassèra e qui ns’espanta,
Grans e petits que disen tots
En se boçar l’aurelha :
« Qu’ac vei ; la bèra pelha
Ne balha pas ne bon cervèth, ne bèra votz ! »